solutior
Latin
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | solutior | solutior | solutius | solutiōrēs | solutiōrēs | solutiōra |
| Vocatif | solutior | solutior | solutius | solutiōrēs | solutiōrēs | solutiōra |
| Accusatif | solutiōrem | solutiōrem | solutius | solutiōrēs | solutiōrēs | solutiōra |
| Génitif | solutiōris | solutiōris | solutiōris | solutiōrum | solutiōrum | solutiōrum |
| Datif | solutiōrī | solutiōrī | solutiōrī | solutiōribus | solutiōribus | solutiōribus |
| Ablatif | solutiōre | solutiōre | solutiōre | solutiōribus | solutiōribus | solutiōribus |
solutior \Prononciation ?\
- Comparatif de solutus.
Références
- « solutior », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage