soltiolté
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur | 
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | soltiolté | soltiolteyé | soltiolteté | 
| 2e du sing. | soltioltel | soltiolteyel | soltioltetel | 
| 3e du sing. | soltiolter | soltiolteyer | soltiolteter | 
| 1re du plur. | soltioltet | soltiolteyet | soltioltetet | 
| 2e du plur. | soltioltec | soltiolteyec | soltioltetec | 
| 3e du plur. | soltiolted | soltiolteyed | soltiolteted | 
| 4e du plur. | soltioltev | soltiolteyev | soltioltetev | 
| voir Conjugaison en kotava | |||
soltiolté \sɔltiɔlˈtɛ\ bitransitif
Prononciation
- France : écouter « soltiolté [sɔltiɔlˈtɛ] »
Références
- « soltiolté », dans Kotapedia