sollibú
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur | 
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | sollibú | sollibuyú | sollibutú | 
| 2e du sing. | sollibul | sollibuyul | sollibutul | 
| 3e du sing. | sollibur | sollibuyur | sollibutur | 
| 1re du plur. | sollibut | sollibuyut | sollibutut | 
| 2e du plur. | sollibuc | sollibuyuc | sollibutuc | 
| 3e du plur. | sollibud | sollibuyud | sollibutud | 
| 4e du plur. | sollibuv | sollibuyuv | sollibutuv | 
| voir Conjugaison en kotava | |||
sollibú \sɔlliˈbu\ ou \solliˈbu\ bitransitif
Prononciation
- France : écouter « sollibú [sɔlliˈbu] »
Références
- « sollibú », dans Kotapedia