skończyć
Étymologie
Forme de verbe
skończyć \skɔɲ.t͡ʂɨt͡ɕ\ perfectif (voir la conjugaison)
- Perfectif de kończyć.
- Pochodził spod Tarnowa. Skończył teologię i polonistykę, chciał zostać księdzem. — (Elżbieta Baniewicz, Anna Dymna - ona to ja, 1997)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
 
 
Dérivés
- skończenie
- skończony
Références
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en polonais, sous licence CC BY-SA 4.0 : skończyć. (liste des auteurs et autrices)