sinisiipitavi

Étymologie

De sini (« bleu »), de siipi (« aile ») et de tavi (« sarcelle d’hiver »).

Nom commun

Déclinaison
Cas Singulier Pluriel
Nominatif sinisiipitavi sinisiipitavit
Génitif sinisiipitavin sinisiipitavien
Partitif sinisiipitavia sinisiipitaveja
Accusatif sinisiipitavi[1]
sinisiipitavin[2]
sinisiipitavit
Inessif sinisiipitavissa sinisiipitaveissa
Élatif sinisiipitavista sinisiipitaveista
Illatif sinisiipitaviin sinisiipitaveihin
Adessif sinisiipitavilla sinisiipitaveilla
Ablatif sinisiipitavilta sinisiipitaveilta
Allatif sinisiipitaville sinisiipitaveille
Essif sinisiipitavina sinisiipitaveina
Translatif sinisiipitaviksi sinisiipitaveiksi
Abessif sinisiipitavitta sinisiipitaveitta
Instructif sinisiipitavein
Comitatif sinisiipitaveine-[3]
Notes [1] [2] [3]

[1]

  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive dont le sujet est la troisième personne
    du singulier sans aucun pronom.
  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive passive.
  • Dans toutes les phrases passives à n’importe
    quel mode.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la deuxième personne du singulier, ou la
    première ou deuxième personne du pluriel.

[2]

  • Dans les phrases actives positives aux modes
    indicatif, conditionnel ou potentiel.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la troisième personne du singulier ou du
    pluriel.

[3]

  • Un suffixe possessif s’ajoute dans le cas des
    noms communs.
Avec suffixes
possessifs
Singulier Pluriel
1re personne sinisiipitavini sinisiipitavimme
2e personne sinisiipitavisi sinisiipitavinne
3e personne sinisiipitavinsa

sinisiipitavi \ˈsiniˌsiːpiˌtɑʋi\

  1. (Ornithologie) Sarcelle soucroucrou, oiseau de nom scientifique Spatula discors.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de nom commun

sinisiipitavi \ˈsiniˌsiːpitɑʋi\

  1. Accusatif II singulier de sinisiipitavi.