simbá
Étymologie
- Dérivé de simba (« coin »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | simbá | simbayá | simbatá |
| 2e du sing. | simbal | simbayal | simbatal |
| 3e du sing. | simbar | simbayar | simbatar |
| 1re du plur. | simbat | simbayat | simbatat |
| 2e du plur. | simbac | simbayac | simbatac |
| 3e du plur. | simbad | simbayad | simbatad |
| 4e du plur. | simbav | simbayav | simbatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « simbá [simˈba] »
Références
- « simbá », dans Kotapedia