sim'imire

Étymologie

Dérivé de simimire procurer »).

Nom commun

Singulier Pluriel
sim'imire sim'imir'e

sim'imire \si.ˈmi.mi.ʁe\ ou \si.miː.mi.ʁe\

  1. Procureur.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Variantes orthographiques

  • sm'mr

Variantes

  • tim'imire

Transcriptions dans diverses écritures

  • 732

Prononciation

Références