siluká
Étymologie
- Dérivé de siluk (« tour, rang »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | siluká | silukayá | silukatá |
| 2e du sing. | silukal | silukayal | silukatal |
| 3e du sing. | silukar | silukayar | silukatar |
| 1re du plur. | silukat | silukayat | silukatat |
| 2e du plur. | silukac | silukayac | silukatac |
| 3e du plur. | silukad | silukayad | silukatad |
| 4e du plur. | silukav | silukayav | silukatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « siluká [siluˈka] »
Références
- « siluká », dans Kotapedia