siaká
Étymologie
- Dérivé de siak (« perspective »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | siaká | siakayá | siakatá |
| 2e du sing. | siakal | siakayal | siakatal |
| 3e du sing. | siakar | siakayar | siakatar |
| 1re du plur. | siakat | siakayat | siakatat |
| 2e du plur. | siakac | siakayac | siakatac |
| 3e du plur. | siakad | siakayad | siakatad |
| 4e du plur. | siakav | siakayav | siakatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
- Mettre en perspective.
Prononciation
- France : écouter « siaká [siaˈka] »
Références
- « siaká », dans Kotapedia