sentencio

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe sentenciar
Indicatif Présent (yo) sentencio
(tú) sentencio
(vos) sentencio
(él/ella/ello/usted) sentencio
(nosotros-as) sentencio
(vosotros-as) sentencio
(os) sentencio
(ellos-as/ustedes) sentencio
Imparfait (yo) sentencio
(tú) sentencio
(vos) sentencio
(él/ella/ello/usted) sentencio
(nosotros-as) sentencio
(vosotros-as) sentencio
(os) sentencio
(ellos-as/ustedes) sentencio
Passé simple (yo) sentencio
(tú) sentencio
(vos) sentencio
(él/ella/ello/usted) sentencio
(nosotros-as) sentencio
(vosotros-as) sentencio
(os) sentencio
(ellos-as/ustedes) sentencio
Futur simple (yo) sentencio
(tú) sentencio
(vos) sentencio
(él/ella/ello/usted) sentencio
(nosotros-as) sentencio
(vosotros-as) sentencio
(os) sentencio
(ellos-as/ustedes) sentencio

sentencio \senˈten.θjo\

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de sentenciar.

Prononciation

Portugais

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe sentenciar
Indicatif Présent eu sentencio
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple

sentencio \sẽ.tẽ.sˈi.u\ (Lisbonne) \sẽ.tẽ.sˈi.jʊ\ (São Paulo)

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de sentenciar.

Anagrammes

→ Modifier la liste d’anagrammes