schrikken
Néerlandais
Étymologie
- A rapprocher de l'allemand erschrecken, de même sens.
 
Verbe
| Présent | Prétérit | |
|---|---|---|
| ik | schrik | schrok | 
| jij | schrikt | |
| hij, zij, het | schrikt | |
| wij | schrikken | schrokken | 
| jullie | schrikken | |
| zij | schrikken | |
| u | schrikt | schrok | 
| Auxiliaire | Participe présent | Participe passé | 
| zijn | schrikkend | geschrokken | 
schrikken \sχɾɪ.kə:\
- S’effrayer.
 
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 99,2 % des Flamands,
 - 100,0 % des Néerlandais.
 
 
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « schrikken [sχɾɪ.kə:] »
 
Références
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal [≈ Reconnaissance du vocabulaire des Néerlandais et des Flamands 2013 : résultats de la grande enquête nationale sur les langues], Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 pages. → [archive du fichier pdf en ligne]