satur
: sætur
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | satur | satura | saturum | saturi | saturae | satura |
| Vocatif | satur | satura | saturum | saturi | saturae | satura |
| Accusatif | saturum | saturam | saturum | saturos | saturas | satura |
| Génitif | saturi | saturae | saturi | saturorum | saturarum | saturorum |
| Datif | saturo | saturae | saturo | saturis | saturis | saturis |
| Ablatif | saturo | satura | saturo | saturis | saturis | saturis |
satur \Prononciation ?\ masculin
- Repu, rassasié, gras, engraissé.
ite domum saturae capellae
— (Virgile. B. 10)- allez au bercail, mes chevrettes rassasiées.
- Saturé, chargé (de couleur), foncé.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques
- → voir satis
Références
- « satur », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage