santel
Breton
Étymologie
Dérivé de
sant
(«
saint
»), avec le suffixe
-el
.
Adjectif
Nature
Forme
Positif
santel
Comparatif
santelocʼh
Superlatif
santelañ
Exclamatif
santelat
santel
\ˈsɑ̃n.tɛl\
Saint
.