sandaracatus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | sandaracatus | sandaracată | sandaracatum | sandaracatī | sandaracatae | sandaracată |
| Vocatif | sandaracate | sandaracată | sandaracatum | sandaracatī | sandaracatae | sandaracată |
| Accusatif | sandaracatum | sandaracatăm | sandaracatum | sandaracatōs | sandaracatās | sandaracată |
| Génitif | sandaracatī | sandaracatae | sandaracatī | sandaracatōrŭm | sandaracatārŭm | sandaracatōrŭm |
| Datif | sandaracatō | sandaracatae | sandaracatō | sandaracatīs | sandaracatīs | sandaracatīs |
| Ablatif | sandaracatō | sandaracatā | sandaracatō | sandaracatīs | sandaracatīs | sandaracatīs |
sandaracatus \Prononciation ?\
- Avec de la sandaraque.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « sandaracatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage