sabotér
: saboter
Étymologie
- Du français saboteur.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | sabotér | sabotéři ou sabotérové |
| Génitif | sabotéra | sabotérů |
| Datif | sabotérovi ou sabotéru |
sabotérům |
| Accusatif | sabotéra | sabotéry |
| Vocatif | sabotére | sabotéři ou sabotérové |
| Locatif | sabotérovi ou sabotéru |
sabotérech |
| Instrumental | sabotérem | sabotéry |
sabotér \Prononciation ?\ masculin animé