sünnet

Étymologie

De l’arabe سنة, sunna.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif / absolu sünnet sünnetler
Accusatif sünnedi sünnetleri
Datif / directif sünnede sünnetlere
Locatif sünnette sünnetlerde
Ablatif sünnetten sünnetlerden

sünnet \synˈnɛt\

  1. (Islam) Sunna.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. Circoncision.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

  • sünnetçi
  • sünnetli (« circoncis »)

Prononciation

Voir aussi

  • sünnet sur l’encyclopédie Wikipédia (en turc) 
Cet article est issu de Wiktionnaire. Sauf mention contraire, le texte est disponible sous Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.