rzucić
Étymologie
Verbe
rzucić \ʒuʨ̑iʨ̑\ perfectif (imperfectif : rzucać) (voir la conjugaison)
- Jeter, lancer, balancer.
Król mógłby był w tej chwili rzucić się na swego prześladowcę i przeszyć go szpadą nawylot, lecz w odległości dwustu kroków nadlatywali inni jezdcy polscy, więc pochylił się nanowo w kulbace i pomknął, jak strzała z tatarskiego łuku puszczona.
— (Henryk Sienkiewicz, Potop)- Le roi aurait pu se jeter sur son poursuivant à ce moment et le transpercer avec une épée, mais d'autres cavaliers polonais s'avancèrent à deux cents pas, alors il se remit en selle et courut comme la flèche d'un arc tatar.
Synonymes
Dérivés
- rzut (« jet, lancer »)
- zrzucić, zrzucać
Références
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en polonais, sous licence CC BY-SA 4.0 : rzucić. (liste des auteurs et autrices)