rytmus
Étymologie
- Du grec ancien.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | rytmus | rytmy |
| Génitif | rytmu | rytmů |
| Datif | rytmu | rytmům |
| Accusatif | rytmus | rytmy |
| Vocatif | rytme | rytmy |
| Locatif | rytmu | rytmech |
| Instrumental | rytmem | rytmy |
rytmus masculin
Dérivés
- rytmický
Prononciation
- République tchèque : écouter « rytmus [Prononciation ?] »