rytmus

Étymologie

Du grec ancien.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif rytmus rytmy
Génitif rytmu rytmů
Datif rytmu rytmům
Accusatif rytmus rytmy
Vocatif rytme rytmy
Locatif rytmu rytmech
Instrumental rytmem rytmy

rytmus masculin

  1. Rythme.

Dérivés

  • rytmický

Prononciation