ruohttan
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | ruohttan | ruohttamat |
| Accusatif Génitif |
ruohttama | ruohttamiid |
| Illatif | ruohttamii | ruohttamiidda |
| Locatif | ruohttamis | ruohttamiin |
| Comitatif | ruohttamiin | ruohttamiiguin |
| Essif | ruohttamin | |
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | ruohttaman | ruohttameame | ruohttameamet |
| 2e personne | ruohttamat | ruohttameatte | ruohttameattet |
| 3e personne | ruohttamis | ruohttameaskka | ruohttameaset |
ruohttan /ˈruo̯hːtɑn/
- Galop.
Čáppa dálkin vielpát fitnet hárjehallamin ruohttama lagaš jeakkis vai šaddet sávrribun ja bihtet muhtin beaivve geassit maid reaga.
— (yle.fi)- Par beau temps, les chiots partent s’entraîner au galop dans la tourbière proche pour devenir plus endurants et un jour ils parviendront aussi à tirer le traîneau.
Apparentés étymologiques
- ruohtadit — galoper
Forme de nom commun
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | ruohttanan | ruohttaneame | ruohttaneamet |
| 2e personne | ruohttanat | ruohttaneatte | ruohttaneattet |
| 3e personne | ruohttanis | ruohttaneaskka | ruohttaneaset |
ruohttan /Prononciation ?/
Forme de verbe
ruohttan /ˈruo̯hːtɑn/