runzatá
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | runzatá | runzatayá | runzatatá |
| 2e du sing. | runzatal | runzatayal | runzatatal |
| 3e du sing. | runzatar | runzatayar | runzatatar |
| 1re du plur. | runzatat | runzatayat | runzatatat |
| 2e du plur. | runzatac | runzatayac | runzatatac |
| 3e du plur. | runzatad | runzatayad | runzatatad |
| 4e du plur. | runzatav | runzatayav | runzatatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
runzatá \runzaˈta\ transitif
- Activer l’aimantation de.
Antonymes
Forme de verbe
- Première personne du singulier du futur du verbe runzá (« donner des coups de canne à »).
Prononciation
- France : écouter « runzatá [runzaˈta] »
Références
- Staren Fetcey, Les verbes d'action alternante du kotava, juin 2008, 4 pages