rundá
Étymologie
- Dérivé de runda (« place »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | rundá | rundayá | rundatá |
| 2e du sing. | rundal | rundayal | rundatal |
| 3e du sing. | rundar | rundayar | rundatar |
| 1re du plur. | rundat | rundayat | rundatat |
| 2e du plur. | rundac | rundayac | rundatac |
| 3e du plur. | rundad | rundayad | rundatad |
| 4e du plur. | rundav | rundayav | rundatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « rundá [runˈda] »
Références
- « rundá », dans Kotapedia