roueig

Étymologie

Dérivé de roue, avec le suffixe -ig.

Nom commun

Singulier Pluriel
roueig roueedigoù

roueig \ruˈeː.ik\ masculin

  1. Roitelet.

Notes

Ne pas confondre avec dreolan.

Références

  • Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 1195b