rontocʼh

Étymologie

De ront, avec le suffixe -ocʼh du comparatif.

Forme d’adjectif

Nature Forme
Positif ront
Comparatif rontocʼh
Superlatif rontañ
Exclamatif rontat

rontocʼh \ˈrɔ̃n.tɔx\

  1. Comparatif de ront.

Anagrammes