roidá
: roida
Étymologie
- Dérivé de roida (« éclat »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | roidá | roidayá | roidatá |
| 2e du sing. | roidal | roidayal | roidatal |
| 3e du sing. | roidar | roidayar | roidatar |
| 1re du plur. | roidat | roidayat | roidatat |
| 2e du plur. | roidac | roidayac | roidatac |
| 3e du plur. | roidad | roidayad | roidatad |
| 4e du plur. | roidav | roidayav | roidatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
roidá \rɔiˈda\ ou \roiˈda\ intransitif
- Éclater, se fragmenter.
Prononciation
- France : écouter « roidá [rɔiˈda] »
Références
- « roidá », dans Kotapedia