rikollinen
Étymologie
- De rikos « délit, crime ».
Adjectif
| Nature | Forme |
|---|---|
| Positif | rikollinen |
| Comparatif | rikollisempi |
| Superlatif | rikollisin |
Déclinaison
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | rikollinen | rikolliset |
| Génitif | rikollisen | rikollisten rikollisien |
| Partitif | rikollista | rikollisia |
| Accusatif | rikollinen [1] rikollisen [2] |
rikolliset |
| Inessif | rikollisessa | rikollisissa |
| Illatif | rikolliseen | rikollisiin |
| Élatif | rikollisesta | rikollisista |
| Adessif | rikollisella | rikollisilla |
| Allatif | rikolliselle | rikollisille |
| Ablatif | rikolliselta | rikollisilta |
| Essif | rikollisena | rikollisina |
| Translatif | rikolliseksi | rikollisiksi |
| Abessif | rikollisetta | rikollisitta |
| Instructif | — | rikollisin |
| Comitatif | — | rikollisine- [3] |
|
Notes [1] [2] [3]
| ||
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| 1re personne | rikolliseni | rikollisemme |
| 2e personne | rikollisesi | rikollisenne |
| 3e personne | rikollisensa | |
rikollinen \ˈri.ko.lːi.neⁿ\
Nom commun
rikollinen \ˈri.ko.lːi.neⁿ\
Dérivés
- (nom) rikollisuus
- (adverbe) rikollisesti
- (préfixe) rikollis-