riikiibuktin
Étymologie
- De riika (« pays ») et de buktin (« apport »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | riikiibuktin | riikiibuktimat |
| Accusatif Génitif |
riikiibuktima | riikiibuktimiid |
| Illatif | riikiibuktimii | riikiibuktimiidda |
| Locatif | riikiibuktimis | riikiibuktimiin |
| Comitatif | riikiibuktimiin | riikiibuktimiiguin |
| Essif | riikiibuktimin | |
riikiibuktin /ˈrijkijbuktin/
- Importation.
Kiinná geaisár lei gieldán opiuma riikiibuktima máŋgii, muhto opiumii gávdnui goittot johtu ja suollefievrrideapmi gánnáhii.
— (peda.net)- L’empereur de Chine avait interdit l’importation d’opium à maintes reprises mais de l’opium était cependant en circulation et la contrebande était rentable.