rigavá
Étymologie
- Dérivé de riga (« fond, essentiel »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | rigavá | rigavayá | rigavatá |
| 2e du sing. | rigaval | rigavayal | rigavatal |
| 3e du sing. | rigavar | rigavayar | rigavatar |
| 1re du plur. | rigavat | rigavayat | rigavatat |
| 2e du plur. | rigavac | rigavayac | rigavatac |
| 3e du plur. | rigavad | rigavayad | rigavatad |
| 4e du plur. | rigavav | rigavayav | rigavatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
rigavá \rigaˈva\ bitransitif
Prononciation
- France : écouter « rigavá [rigaˈva] »
Références
- « rigavá », dans Kotapedia