riebangolli
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | riebangolli | riebangollit |
| Accusatif Génitif |
riebangolli riebangolli / riebangolle |
riebangolliid |
| Illatif | riebangollái | riebangolliide |
| Locatif | riebangollis | riebangolliin |
| Comitatif | riebangolliin | riebangolliiguin |
| Essif | riebangollin | |
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | riebangollán | riebangolláme | riebangollámet |
| 2e personne | riebangollát | riebangolláde | riebangolládet |
| 3e personne | riebangollis | riebangolliska | riebangolliset |
riebangolli /ˈrie̯bɑnɡolːi/
- (Minéralogie) Mica.
Geađggis gávdnojit dakkárat mat leat dego láset, ja dat latnjet nu asehažžan dego bábir, ja deid namma lea riebangolli.
— (bokselskap.no)- Dans la pierre, il en existe des comme ça qui sont comme du verre et qui se desquament aussi finement que du papier, et qui portent le nom de mica.
Synonymes
Notes
- Ce mot est au degré superfort parfois noté "riebangol’li" dans les dictionnaires. (Voir : Grammaire en same du Nord).
Forme de nom commun
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | riebangollán | riebangolláme | riebangollámet |
| 2e personne | riebangollát | riebangolláde | riebangolládet |
| 3e personne | riebangollis | riebangolliska | riebangolliset |
riebangolli /ˈrie̯bɑnɡolːi/
- Génitif singulier de riebangolli.
- Accusatif singulier de riebangolli.