| Voir la conjugaison du verbe resollar | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | Présent | que (yo) resollaren |
| que (tú) resollaren | ||
| que (vos) resollaren | ||
| que (él/ella/ello/usted) resollaren | ||
| que (nosotros-as) resollaren | ||
| que (vosotros-as) resollaren | ||
| que (os) resollaren | ||
| (ellos-as/ustedes) resollaren | ||
| Imparfait (en -ra) | que (yo) resollaren | |
| que (tú) resollaren | ||
| que (vos) resollaren | ||
| que (él/ella/ello/usted) resollaren | ||
| que (nosotros-as) resollaren | ||
| que (vosotros-as) resollaren | ||
| que (os) resollaren | ||
| (ellos-as/ustedes) resollaren | ||
| Imparfait (en -se) | que (yo) resollaren | |
| que (tú) resollaren | ||
| que (vos) resollaren | ||
| que (él/ella/ello/usted) resollaren | ||
| que (nosotros-as) resollaren | ||
| que (vosotros-as) resollaren | ||
| que (os) resollaren | ||
| (ellos-as/ustedes) resollaren | ||
| Futur | que (yo) resollaren | |
| que (tú) resollaren | ||
| que (vos) resollaren | ||
| que (él/ella/ello/usted) resollaren | ||
| que (nosotros-as) resollaren | ||
| que (vosotros-as) resollaren | ||
| que (os) resollaren | ||
| (ellos-as/ustedes) resollaren | ||
resollaren \re.soˈʎa.ɾen\