renoná
Étymologie
- Dérivé de rena (« amour »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | renoná | renonayá | renonatá |
| 2e du sing. | renonal | renonayal | renonatal |
| 3e du sing. | renonar | renonayar | renonatar |
| 1re du plur. | renonat | renonayat | renonatat |
| 2e du plur. | renonac | renonayac | renonatac |
| 3e du plur. | renonad | renonayad | renonatad |
| 4e du plur. | renonav | renonayav | renonatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
renoná \rɛnɔˈna\ ou \renoˈna\ ou \rɛnoˈna\ ou \renɔˈna\ transitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « renoná [rɛnoˈna] »
Références
- « renoná », dans Kotapedia