remtaplekú
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur | 
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | remtaplekú | remtaplekuyú | remtaplekutú | 
| 2e du sing. | remtaplekul | remtaplekuyul | remtaplekutul | 
| 3e du sing. | remtaplekur | remtaplekuyur | remtaplekutur | 
| 1re du plur. | remtaplekut | remtaplekuyut | remtaplekutut | 
| 2e du plur. | remtaplekuc | remtaplekuyuc | remtaplekutuc | 
| 3e du plur. | remtaplekud | remtaplekuyud | remtaplekutud | 
| 4e du plur. | remtaplekuv | remtaplekuyuv | remtaplekutuv | 
| voir Conjugaison en kotava | |||
remtaplekú \rɛmtaplɛˈku\ ou \remtapleˈku\ ou \rɛmtapleˈku\ ou \remtaplɛˈku\ bitransitif
Prononciation
- France : écouter « remtaplekú [rɛmtaplɛˈku] »
 
Références
- « remtaplekú », dans Kotapedia