rejoice
Anglais
Étymologie
- De l'ancien français resjoir.
Verbe
| Temps | Forme |
|---|---|
| Infinitif | to rejoice \rɪˈdʒɔɪs\ |
| Présent simple, 3e pers. sing. |
rejoices \rɪˈdʒɔɪsəz\ |
| Prétérit | rejoiced \rɪˈdʒɔɪst\ |
| Participe passé | rejoiced \rɪˈdʒɔɪst\ |
| Participe présent | rejoicing \rɪˈdʒɔɪs.ɪŋ\ |
| voir conjugaison anglaise | |
rejoice \rɪ.ˈdʒɔɪs\ intransitif
rejoice \rɪ.ˈdʒɔɪs\ transitif
Variantes orthographiques
Synonymes
Prononciation
- États-Unis : écouter « rejoice [rɪ.ˈdʒɔɪs] »