reformace
Étymologie
- Du latin reformatio ; voir formace.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | reformace | reformace |
| Génitif | reformace | reformací |
| Datif | reformaci | reformacím |
| Accusatif | reformaci | reformace |
| Vocatif | reformace | reformace |
| Locatif | reformaci | reformacích |
| Instrumental | reformací | reformacemi |
reformace \Prononciation ?\ féminin
Dérivés
- protireformace
- reformační
Voir aussi
- reformace sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)