redhibitorius
Latin
Étymologie
- Dérivé de redhibitus, avec le suffixe -orius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | redhibitorius | redhibitoriă | redhibitorium | redhibitoriī | redhibitoriae | redhibitoriă |
| Vocatif | redhibitorie | redhibitoriă | redhibitorium | redhibitoriī | redhibitoriae | redhibitoriă |
| Accusatif | redhibitorium | redhibitoriăm | redhibitorium | redhibitoriōs | redhibitoriās | redhibitoriă |
| Génitif | redhibitoriī | redhibitoriae | redhibitoriī | redhibitoriōrŭm | redhibitoriārŭm | redhibitoriōrŭm |
| Datif | redhibitoriō | redhibitoriae | redhibitoriō | redhibitoriīs | redhibitoriīs | redhibitoriīs |
| Ablatif | redhibitoriō | redhibitoriā | redhibitoriō | redhibitoriīs | redhibitoriīs | redhibitoriīs |
redhibitorius \Prononciation ?\
- Rédhibitoire.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « redhibitorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage