recytować

Étymologie

Du latin recitare réciter »)[1] avec le suffixe -ować.

Verbe

recytować \rɛ.t͡sɨˈtɔ.vat͡ɕ\ imperfectif (perfectif : wyrecytować) (voir la conjugaison)

  1. Réciter.
    • Recytować monotonnie.
      Réciter sur un ton monotone.

Dérivés

  • recytowanie

Apparentés étymologiques

Prononciation

Références

  1. « recytować », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927