recuiter
Français
Étymologie
Verbe
recuiter \ʁə.kɥi.te\ pronominal 1er groupe (voir la conjugaison) (pronominal : se recuiter)
Prononciation
- France (Lyon) : écouter « recuiter [Prononciation ?] »
- Somain (France) : écouter « recuiter [Prononciation ?] »
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes