ratus
Latin
Étymologie
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | ratus | rată | ratum | ratī | ratae | rată |
| Vocatif | rate | rată | ratum | ratī | ratae | rată |
| Accusatif | ratum | ratăm | ratum | ratōs | ratās | rată |
| Génitif | ratī | ratae | ratī | ratōrŭm | ratārŭm | ratōrŭm |
| Datif | ratō | ratae | ratō | ratīs | ratīs | ratīs |
| Ablatif | ratō | ratā | ratō | ratīs | ratīs | ratīs |
ratus \Prononciation ?\
- Participe passé de reor (« penser », étymologiquement « nouer, fixer ») :
Dérivés
Références
- « ratus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel | |
| Nominatif | rats | rati |
|---|---|---|
| Accusatif | ratu | ratus |
| Génitif | rata | ratu |
| Datif | ratam | ratiem |
| Instrumental | ratu | ratiem |
| Locatif | ratā | ratos |
| Vocatif | rat | rati |
ratus \Prononciation ?\ masculin
- Accusatif pluriel de rats.