rationaaliluku

Étymologie

Dérivé de luku nombre »), avec le préfixe rationaali- rationnel »).

Nom commun

Déclinaison
Cas Singulier Pluriel
Nominatif rationaaliluku rationaaliluvut
Génitif rationaaliluvun rationaalilukujen
Partitif rationaalilukua rationaalilukuja
Accusatif rationaaliluku[1]
rationaaliluvun[2]
rationaaliluvut
Inessif rationaaliluvussa rationaaliluvuissa
Élatif rationaaliluvusta rationaaliluvuista
Illatif rationaalilukuun rationaalilukuihin
Adessif rationaaliluvulla rationaaliluvuilla
Ablatif rationaaliluvulta rationaaliluvuilta
Allatif rationaaliluvulle rationaaliluvuille
Essif rationaalilukuna rationaalilukuina
Translatif rationaaliluvuksi rationaaliluvuiksi
Abessif rationaaliluvutta rationaaliluvuitta
Instructif rationaaliluvuin
Comitatif rationaalilukuine-[3]
Notes [1] [2] [3]

[1]

  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive dont le sujet est la troisième personne
    du singulier sans aucun pronom.
  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive passive.
  • Dans toutes les phrases passives à n’importe
    quel mode.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la deuxième personne du singulier, ou la
    première ou deuxième personne du pluriel.

[2]

  • Dans les phrases actives positives aux modes
    indicatif, conditionnel ou potentiel.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la troisième personne du singulier ou du
    pluriel.

[3]

  • Un suffixe possessif s’ajoute dans le cas des
    noms communs.
Avec suffixes
possessifs
Singulier Pluriel
1re personne rationaalilukuni rationaalilukumme
2e personne rationaalilukusi rationaalilukunne
3e personne rationaalilukunsa

rationaaliluku \'rɑ.ti.o.nɑː.liˌlu.ku\

  1. (Mathématiques) Nombre rationnel.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de nom commun

rationaaliluku \ˈrɑtionɑːliˌluku\

  1. Accusatif II singulier de rationaaliluku.

Voir aussi