ratikka
Étymologie
- D’après raitiovaunu (« tram »).
Nom commun
Déclinaison
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | ratikka | ratikat |
| Génitif | ratikan | ratikoiden ratikoitten ratikkojen ratikkain (rare) |
| Partitif | ratikkaa | ratikoita ratikkoja |
| Accusatif | ratikka [1] ratikan [2] |
ratikat |
| Inessif | ratikassa | ratikoissa |
| Illatif | ratikkaan | ratikkoihin ratikoihin |
| Élatif | ratikasta | ratikoista |
| Adessif | ratikalla | ratikoilla |
| Allatif | ratikalle | ratikoille |
| Ablatif | ratikalta | ratikoilta |
| Essif | ratikkana | ratikkoina |
| Translatif | ratikaksi | ratikoiksi |
| Abessif | ratikatta | ratikoitta |
| Instructif | — | ratikoin |
| Comitatif | — | ratikkoine- [3] |
|
Notes [1] [2] [3]
| ||
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| 1re personne | ratikkani | ratikkamme |
| 2e personne | ratikkasi | ratikkanne |
| 3e personne | ratikkansa | |
ratikka \ˈrɑ.tik.kɑ\
Forme de nom commun
ratikka \ˈrɑtikːɑ\
- Accusatif II singulier de ratikka.