ratifikace
Étymologie
- Du latin ratificatio.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | ratifikace | ratifikace |
| Génitif | ratifikace | ratifikací |
| Datif | ratifikaci | ratifikacím |
| Accusatif | ratifikaci | ratifikace |
| Vocatif | ratifikace | ratifikace |
| Locatif | ratifikaci | ratifikacích |
| Instrumental | ratifikací | ratifikacemi |
ratifikace \ratɪfɪkat͡sɛ\ féminin
- Ratification.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés
- ratifikační (« ratificatif »)
Apparentés étymologiques
- ratifikovat (« ratifier »)
Voir aussi
- ratifikace sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)