randayú
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | randayú | randayuyú | randayutú |
| 2e du sing. | randayul | randayuyul | randayutul |
| 3e du sing. | randayur | randayuyur | randayutur |
| 1re du plur. | randayut | randayuyut | randayutut |
| 2e du plur. | randayuc | randayuyuc | randayutuc |
| 3e du plur. | randayud | randayuyud | randayutud |
| 4e du plur. | randayuv | randayuyuv | randayutuv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
randayú \randaˈju\ intransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « randayú [randaˈju] »
Références
- « randayú », dans Kotapedia