ramadá
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement[1].
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | ramadá | ramadayá | ramadatá |
| 2e du sing. | ramadal | ramadayal | ramadatal |
| 3e du sing. | ramadar | ramadayar | ramadatar |
| 1re du plur. | ramadat | ramadayat | ramadatat |
| 2e du plur. | ramadac | ramadayac | ramadatac |
| 3e du plur. | ramadad | ramadayad | ramadatad |
| 4e du plur. | ramadav | ramadayav | ramadatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
ramadá \ramaˈda\ bitransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « ramadá [ramaˈda] »
Références
- « ramadá », dans Kotapedia
- ↑ Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.