réels
: reels
Français
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | réel \ʁe.ɛl\ |
réels \ʁe.ɛl\ |
| Féminin | réelle \ʁe.ɛl\ |
réelles \ʁe.ɛl\ |
réels \ʁe.ɛl\
- Masculin pluriel de réel.
Dans ces deux cas, on force la fiction au trompe-l’œil, on la « défictionne » d’une certaine manière par excès de signes réels destinés à manipuler le regard et la réalité du même coup.
— (Noëlle Renaude, Barbara Métais-Chastanier, Accidents, 2016, page 69)
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| réel | réels |
| \ʁe.ɛl\ | |
réels \ʁe.ɛl\ masculin
- Pluriel de réel.
Prononciation
- France (Lyon) : écouter « réels [Prononciation ?] »
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes