quèra
Étymologie
- Du latin caries.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| quèra \ˈkɛ.ro̯\ |
quèras \ˈkɛ.ro̯s\ |
quèra \ˈkɛ.ro̯\ féminin (graphie normalisée)
- Artison, ver de bois, petite vrillette (Anobium punctatum), grosse vrillette (Xestobium rufovillosum).
Synonymes
Dérivés
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- Gui Benoèt, Las bèstias, lexic, IEO edicions, 2008, ISBN 978-2-85910-454-2