puutarhuri

Étymologie

Dérivé de puutarha jardin »), avec le suffixe -uri.

Nom commun

Déclinaison
Cas Singulier Pluriel
Nominatif puutarhuri puutarhurit
Génitif puutarhurin puutarhurien
puutarhureiden
puutarhureitten
Partitif puutarhuria puutarhureita
puutarhureja
Accusatif puutarhuri[1]
puutarhurin[2]
puutarhurit
Inessif puutarhurissa puutarhureissa
Illatif puutarhuriin puutarhureihin
Élatif puutarhurista puutarhureista
Adessif puutarhurilla puutarhureilla
Allatif puutarhurille puutarhureille
Ablatif puutarhurilta puutarhureilta
Essif puutarhurina puutarhureina
Translatif puutarhuriksi puutarhureiksi
Abessif puutarhuritta puutarhureitta
Instructif puutarhurein
Comitatif puutarhureine-[3]
Notes [1] [2] [3]

[1]

  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive dont le sujet est la 3e personne
    du singulier sans aucun pronom.
  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive passive.
  • Dans toutes les phrases passives à n’importe
    quel mode.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la 2e personne du singulier, ou la
    1e ou 2e personne du pluriel.

[2]

  • Dans les phrases actives positives aux modes
    indicatif, conditionnel ou potentiel.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la 3e personne du singulier ou du
    pluriel.

[3]

  • Un suffixe possessif s’ajoute dans le cas des
    noms communs.
Avec suffixes
possessifs
Singulier Pluriel
1re personne puutarhurini puutarhurimme
2e personne puutarhurisi puutarhurinne
3e personne puutarhurinsa

puutarhuri \ˈpuːtɑrhuri\

  1. Jardinier, jardinière.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

Forme de nom commun

puutarhuri \ˈpuːtɑrhuri\

  1. Accusatif II singulier de puutarhuri.