puskacegá
Étymologie
- Dérivé de puskacé (« grommeler »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | puskacegá | puskacegayá | puskacegatá |
| 2e du sing. | puskacegal | puskacegayal | puskacegatal |
| 3e du sing. | puskacegar | puskacegayar | puskacegatar |
| 1re du plur. | puskacegat | puskacegayat | puskacegatat |
| 2e du plur. | puskacegac | puskacegayac | puskacegatac |
| 3e du plur. | puskacegad | puskacegayad | puskacegatad |
| 4e du plur. | puskacegav | puskacegayav | puskacegatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
puskacegá \puskaʃɛˈga\ ou \puskaʃeˈga\ bitransitif
- Grommeler (quelque chose).
Prononciation
- France : écouter « puskacegá [puskaʃɛˈga] »
Références
- « puskacegá », dans Kotapedia