punchen
Allemand
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich punche |
| 2e du sing. | du punchst | |
| 3e du sing. | er/sie/es puncht | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich punchte |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich punchte |
| Impératif | 2e du sing. | punch punche! |
| 2e du plur. | puncht! | |
| Participe passé | gepuncht | |
| Auxiliaire | haben | |
| voir conjugaison allemande | ||
punchen \ˈpant͡ʃn̩\, \ˈpanʃn̩\ (voir la conjugaison)
- (Sport) Donner un coup de poing.
Hyperonymes
Dérivés
- Punchgerät
- Punchmaschine
- Punchrolle
- Punchen
Prononciation
- Berlin : écouter « punchen [ˈpant͡ʃn̩] »