prun

Voir aussi : prún, prûn, pr’un

Ancien français

Étymologie

Du latin prunus prunier »).

Nom commun

prun *\Prononciation ?\ masculin

  1. Jus de prunelle.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

Références

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif prun pruni
Génitif de prun de pruni
Datif a prun a pruni
Accusatif prun pruni

prun \prun\ neutre

  1. (Botanique) Prune.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Vocabulaire apparenté par le sens

  • prun figure dans le recueil de vocabulaire en idiom neutral ayant pour thème : fruit.

Références

  • Michael Andrew Francis Holmes, Dictionary of the Neutral Language (idiom neutral), John P. Smith Printing Company, 1903 → consulter cet ouvrage

Étymologie

Du latin prunus.

Nom commun

masculin Singulier Pluriel
casnon articuléarticulénon articuléarticulé
Nominatif
Accusatif
prun prunul pruni prunii
Datif
Génitif
prun prunului pruni prunilor
Vocatif prunule prunilor

prun \prun\ masculin

  1. (Botanique) Prunier.

Synonymes

  • perj

Dérivés

  • prună