prorrateen

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe prorratear
Subjonctif Présent que (yo) prorrateen
que (tú) prorrateen
que (vos) prorrateen
que (él/ella/ello/usted) prorrateen
que (nosotros-as) prorrateen
que (vosotros-as) prorrateen
que (os) prorrateen
(ellos-as/ustedes) prorrateen
Imparfait (en -ra) que (yo) prorrateen
que (tú) prorrateen
que (vos) prorrateen
que (él/ella/ello/usted) prorrateen
que (nosotros-as) prorrateen
que (vosotros-as) prorrateen
que (os) prorrateen
(ellos-as/ustedes) prorrateen
Imparfait (en -se) que (yo) prorrateen
que (tú) prorrateen
que (vos) prorrateen
que (él/ella/ello/usted) prorrateen
que (nosotros-as) prorrateen
que (vosotros-as) prorrateen
que (os) prorrateen
(ellos-as/ustedes) prorrateen
Futur que (yo) prorrateen
que (tú) prorrateen
que (vos) prorrateen
que (él/ella/ello/usted) prorrateen
que (nosotros-as) prorrateen
que (vosotros-as) prorrateen
que (os) prorrateen
(ellos-as/ustedes) prorrateen
Impératif Présent (tú) prorrateen
(vos) prorrateen
(usted) prorrateen
(nosotros-as) prorrateen
(vosotros-as) prorrateen
(os) prorrateen
(ustedes) prorrateen

prorrateen \pɾo.raˈte.en\

  1. Troisième personne du pluriel du présent du subjonctif de prorratear.
  2. Troisième personne du pluriel de l’impératif de prorratear.

Prononciation