prohnutí
Étymologie
- De prohnout (« courber »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | prohnutí | prohnutí |
| Génitif | prohnutí | prohnutí |
| Datif | prohnutí | prohnutím |
| Accusatif | prohnutí | prohnutí |
| Vocatif | prohnutí | prohnutí |
| Locatif | prohnutí | prohnutích |
| Instrumental | prohnutím | prohnutími |
prohnutí \Prononciation ?\ neutre
- Courbature, cambrure, flexion.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)